Vandaag nemen we afscheid van onze vriendelijke gastheren in Cienfuegos. Ons eerste doel is Parque El Nicho en onderdeel van het nationale park Topes de Collantes. Onze gastheren hebben geen woord gelogen, het is er onbeschrijflijk mooi! We hebben te weinig tijd om Topes de Collantes verder te ontdekken en komen aan het einde van de middag in Trinidad aan. Wat een geweldige stad is dit, ik ben meteen verliefd ;-)

Het plan voor vandaag: van Playa Larga naar Cienfuegos. Via de soort van kustweg. Niets meer, niets minder. En dus mogen we 'uitslapen' van Jorge. Geen ontbijt om 8 maar om 9 uur. Wat een luxe. Zelfs het weer voelt een stuk aangenamer dan gisteren en het is droog. Nog wel.
En wat wen je toch snel aan deze temperaturen zodat je een graadje of 25 al als fris gaat bestempelen.

De avond tevoren heb ik (Janet) me voorgenomen om hier toch maar niet te gaan duiken. Zat ook oorspronkelijk hier niet in de planning maar nu blijven we op aanraden van Jorge een nachtje langer hier en blijkt er wel een duikcentrum te zijn. Maar overhaast nog iets proberen te regelen lijkt lastig.
Dus rustig opgestaan, lekker ontbijtje weer bij Chica Loca (onze vrolijke casa eigenaresse). En op weg naar Cueva de los Peces en het strand.

Aangekomen bij de grot, blijkt ook precies daar een duikcentrum te zijn. Wordt me meteen gevraagd of ik wil duiken. Nou .. ehhhh… oké, eigenlijk wel. Maar ik heb mijn pasje, het bewijs dat ik kan duiken, niet bij me en mijn andere spullen ook niet. O, geen probleem hoor. Is niet nodig. Ze duiken gewoon vanaf het strand en de rest komt vanzelf.

Onze wekker stond vroeg vandaag want we hebben een drukke dag voor de boeg. Playa Larga is de eindbestemming en ligt op een kleine 400 km van Viñales. Onderweg willen we nog op meerdere plaatsen onze pootjes op Cubaanse bodem planten, waaronder bij het uitgestelde bezoek aan Soroa.

Geloof het of niet, een wekker is – in ons geval – overbodig in Cuba. Of zijn we gewoon al aan een nieuw ritme en een nieuwe tijdzone gewend? Jetlag? Wat is dat? ;-)

Nou ja, in ieder geval op tijd om nog even een korte – koude – douche te pakken voor het ontbijt. De geiser was namelijk gister na mijn douche op storing gesprongen. Onze groene vriend heeft braaf de hele nacht op de douchekop geslapen. Denk ik. Om hem ter wille te zijn, zetten we het raam een stukje open zodat hij er uit kan. Of zijn vriendjes naar binnen. Maar dan zijn wij weer vertrokken …

Het wordt saai, we hebben de wekker gezet maar opnieuw zijn we wakker voordat er maar een telefoon begint te rinkelen. Ook het ontbijt is een herhaling van zetten. Geen foto dus ;-)

Voor de zekerheid hebben we onze wekker de vorige avond ingesteld, maar ook nu zegt het inwendige klokje dat het tijd is om op te staan. In de temperatuur van het water is deze ochtend niets gewijzigd ten opzichte van de avond daarvoor. Koud dus. 

Het ontbijt is identiek aan de vorige dag zodat de foto's dit keer ontbreken ;-)